Wirtualna rzeczywistość w HR (część I)

– 15.10.2018 –
Gdy firmy zmagają się z problemem pozyskania, utrzymania i rozwoju pracowników w czasach ultraszybkiego rozwoju nowoczesnych technologii, z pomocą przychodzi wirtualna rzeczywistość. I nie będziemy tu mówić tylko o pracownikach z tzw. Generacji Z (urodzeni po 1990 r.), ale o wszystkich. Bo nawet osoby mające kilka lat do emerytury równie często, aktywnie i sprawnie korzystają z technologii wymiany informacji i myśli. Jesteśmy pierwszą w Polsce firmą, która wykorzystuje technologię wirtualnej rzeczywistości w szkoleniach z kompetencji miękkich. Działamy od niewiele ponad roku, a każdy miesiąc czy nawet tydzień zaskakuje nas skalą możliwości jakie niesie ze sobą ta technologia w rozwoju pracowników. Co cieszy, bardzo dynamicznie rośnie liczba menedżerów HR, którym zależy na zapewnieniu atrakcyjnych oraz skutecznych rozwiązań edukacyjnych opartych na olbrzymich możliwościach jakie niesie ze sobą technologia wirtualnej rzeczywistości.

Na początku warto wyjaśnić czym jest rzeczywistość wirtualna (Virtual Reality, w skrócie VR). Jest to świat i otaczające użytkownika środowisko, wykreowane komputerowo. Technologia, polega na używaniu specjalnych gogli, dzięki którym do uczestnika nie docierają żadne zewnętrzne bodźce. Znajduje się on całkowicie z stanie zanurzenia (immersji) w wykreowanej, wirtualnej rzeczywistości. Gogle ze specjalnymi soczewkami w okularach, idealnie przylegają do głowy tak, że żadne zewnętrzne obrazy nie docierają do użytkownika. Ma wrażenie, że przebywa we wnętrzu innego świata, który jest w danej chwili jedynym, jaki istnieje. Dzieje się tak, ponieważ efekt immersji jest tak silny, że po kilku chwilach przebywania w wykreowanym świecie zapominamy, że weszliśmy do czegoś co zostało stworzone wirtualnie.

Jeśli już jesteśmy przy samej technologii to warto zwrócić uwagę, że pod pojęciem VR kryją się dwie grupy sprzętowo-technologiczne. Pierwsza, znana chociażby z reklam telewizyjnych, to doświadczanie wirtualnej rzeczywistości wyłącznie za pośrednictwem smartfonów, które umieszczane są w specjalnych goglach dedykowanych do takiego właśnie sprzętu (np. Samsung Gear VR).  Jednakże ta mobilna technologia daje bardzo ograniczone możliwości, sprowadzające się przede wszystkim do odbioru efektu 360^o (czyli tam, gdzie obracamy swoją głowę mamy przed sobą takie widoki jakie mielibyśmy w prawdziwym świecie, gdybyśmy swoją głowę w tym kierunku obrócili). Jednakże z powodów ograniczeń technologicznych (żaden mały smartfon nie jest w stanie pomieścić tego czego potrzebuje VR) jest to jedynie namiastka wirtualnej rzeczywistości. Prawdziwe możliwości dają dopiero profesjonalne zestawy komputerowe, np. z zastosowaniem gogli Oculus. Porównując te dwie grupy, to możliwości technologii desktopowej do mobilnej są jak 100:1.

Gdy już wiemy co nieco o technologii, jej różnicach, ale przede wszystkim możliwościach,  to widzimy, że daje ona praktycznie nieograniczone niczym sposoby zastosowania w procesach HR. Najlepiej sprawdza się w szkoleniach i rekrutacji personelu – w procesach Assessment Centre i Development Centre. Oprócz tego jest to doskonałe narzędzie wspierające tzw.  procesy „onboardingowe” czy „induction”, czyli wprowadzania nowego pracownika do firmy i zaznajamiania się z nią. Możemy za pomocą tej technologii nie tylko oprowadzić nowego pracownika po wszystkich biurach w całym kraju, ale zabrać go do fabryki, do której  fizyczny wstęp z powodu odległości czy standardów bezpieczeństwa, jest często niemożliwy. A możliwość, by zasiąść w fotelu prezesa i spojrzeć jego oczami zza biurka na cały gabinet jest przez pracowników niezapomnianym przeżyciem i czymś co buduje jego przywiązanie i utożsamianie się z firmą. Jest to tylko kilka przykładów tworzenia employer brandingu w nowoczesnych organizacjach.

Ciąg dalszy – jak wykorzystywać wirtualną rzeczywistość w HR – przedstawimy w drugiej części tego artykułu.